Een fijne kerst en natuurlijk een gelukkig en gezond 2012!

Yentl Ontsnapt!!

Oke, Yentl en Timo worden te groot om in de hangmat met zn twee te zitten, dat is gebleken! Ik ging even hun hok verversen en was druk bezig, normaal zet ik ze in een rennetje, maar nu vond ik het wel leuk als ze samen even konden hangen, gaat namelijk altijd goed en ze kunnen er uren in liggen snurken! Ik loop naar de keuken om de borden en bakjes af te wassen van hun, dat "klettert" altijd zo leuk tegen elkaar aan en gaan ze heel hard piepen, toen de koelkastdeur ook nog eens open ging, kon Yentl de spanning niet meer houden denk ik. Hij is uit het hangmatje gesprongen. Ik kom terug en ik denk; huh? Ik had toch twee cavia's?? YENTL IS WEG! Toen ik zn naam riep, hoorde ik hem al heel schattig piepen onder de bank vandaan. Eigenlijk vertelde meneer dat hij het wel naar z'n zin had en hij niet van plan was om terug te gaan naar zijn hok. Dat was te merken! Halfuur achter hem aangezeten....

I'm here!

Hoi Allemaal!

Jullie zullen wel denken; leeft ze nog? Ja hoor ik ben er nog. Het is allemaal alleen een beetje druk de laatste tijd. Ik zit niet lekker in mijn vel en denk eerder aan andere dan voor mezelf. Maarja, zo ben ik nou eenmaal. Hier thuis is ook van alles veranderd en ben ik aan de gang geweest. Met een geweldig mooi resultaat; mijn muur is bruin. Het is echt heel anders als we nu thuis komen en het maakt me een stuk vrolijker.

Mensen denken altijd maar; als je lacht, is er niets aan de hand. Nou ook mensen die lachen hebben zo hun eigen "problemen". Misschien niet zo groot als voor een ander, maar dat je jezelf niet bent, vind ik al een heel groot probleem. Het gaat wel wat beter dan een aantal weken terug, maar ik merk gewoon dat ik weinig energie heb voor dingen, dat mijn weekenden ELKE WEEK zijn volgepland (puur om me bezig te houden?) en er weinig tijd is voor mezelf. Daarom zit ik ook niet zovaak meer te bloggen.

De gezellige tijden komen er weer aan en heb er onwijs veel zin in. Lekker met mijn familie en mijn vrienden leuke dingen doen. Het vreet gigantsich veel energie, dat weet ik nu wel. Ik heb nu ook sinds deze week elke vrijdag vrij genomen, puur om een dag voor MIJ te hebben. Dat gehobbel van ene locatie met die werktijden en de andere locatie met andere werktijden begint me op te breken. Toe aan vakantie? Absoluut! Maar vakantie = geen geld :( !

Gelukkig is mijn mannetje erg goed bezig de afgelopen weken. Weg bij de slavenarij (mediamarkt) en voor 3 maanden full time aangenomen bij zijn eigen plekkie, het gaat heerlijk met hem! Thuis lekker aan de bak, alle kasten aan het uitzoeken geweest weer lekker van voor af aan beginnen. Soms ben je gewoon even de draad kwijt, ken je dat?

Vandaar dat ik niet zoveel blog, maar ik wil er wel mee door blijven gaan. En ik wou wat met jullie delen.

De afgelopen weken heb ik de blog van KanjerGuusje, Erg mooi om te lezen vind ik zelf en de rillingen over me lijf. Diepe respect voor deze mensen!

Verder wil ik jullie een fijne werkweek wensen en tot de volgende keer!
Liefs.

4 jaar samen!

Ik houd van jou omdat jij het beste in mij naar boven brengt.
Ik houd van wie ik ben geworden sinds ik jou heb leren kennen.
Telkens als ik in jou ogen kijk, slaat mijn hart op hol.
Ik geniet van het samen zijn en de dingen die wij samen ondernemen.
Je bent eenvoudig weg onweerstaanbaar.

Soms voel ik me verloren en eenzaam, maar als jij er bent en ik kan je ruiken,
voelen en aanraken, dan pas voel ik me veilig.
Je stem stelt me gerust en geeft me vertrouwen en moed.
Je bent mijn beste vriend, mijn minnaar en soul mate.
Ik voel dat wij voor elkaar zijn gemaakt.
Je bent mijn zegen, altijd wil ik bij jouw zijn, jou kunnen voelen en omhelzen.

Je laat me voelen dat ik nodig ben, maar wat nog belangrijker is, je geeft me het gevoel dat je me wil.
Dit gevoel heb ik in een zeer lange tijd niet gevoeld.
Wij zijn langzaam naar een mooie relatie gegroeid, die slechts jij en ik kunnen begrijpen.

Ik zit hier nu en probeer je te vertellen, hoe ik me voel en wat ik voor je voel.
Alleen kan ik niet de juiste woorden vinden.
Ik vind alleen de woorden, dat wij samen gelukkig zijn en dat ik van je hou.
Ook vraag ik niet veel, alleen jouw onvoorwaardelijke liefde.

Afgelopen donderdag, was het zover. Gerard en Deborah waren 4 jaar samen! Wat een tijd, 4 jaar.. Het klinkt zo lang maar in gedachten lijkt het als gisteren dat we elkaar voor het eerst zagen.

De dag dat we vier jaar samen waren, was niet zo bijzonder. Gerard was van 07.00 tot 22.30 van huis was en Deborah moest ook de hele dag werken, dus hadden we elkaar niet gezien.

Vrijdagavond bij thuiskomst stond er op de kast een mooie digitaal fotolijstje, deze had ik gekregen van Gerard. Hij is super mooi! Vanmorgen heb ik hem gelijk uitgeprobeerd, super leuk en zo luxe. Ik kan er alles mee!

Ik ben zo blij met mijn ventje. Op naar de 5 jaar!

Ik hou van je.



Moeilijke tijden..

Daar gingen ze dan, afgelopen zaterdag, mijn lieve opa & oma.

Vorig jaar 8 oktober (2010) is mijn opa overleden (geheel onverwachts) en 4 dagen voor onze vakantie. Deze vakantie hebben wij doorgezet in overleg met de familie en konden wij helaas niet bij de crematie van mijn opa zijn.

Wat heeft dat nu voor gevolgen? Ik heb het hele rouw proces gemist, bij terugkomst was mijn familie verdrietig, terwijl ik blij was dat ik had gevlogen, dat ik op vakantie was geweest naar een ver land en had zoveel dingen te vertellen.. Ik kon niet huilen om het overlijden van mijn opa. Als ik langs zijn huisje reed, zag ik dat alles anders was. Maar hij zou wel terug komen.

Afgelopen zaterdag (8 oktober), overlijdingsdatum van mijn opa en de trouwdag van mijn opa en oma. hebben we ze uitgestrooit over zee, samen.. Dit was hun laatste wens. Mijn moeder heeft het er heel zwaar mee, dat is nog het moeilijkste om te zien. Dat ze ergens verdrietig om is, wat ik nooit heb beseft. We hadden zaterdag om 11uur afgesproken met de familie op de dijk. Mijn mama had mijn opa en oma in de urn al een tijdje thuis staan, dus die nam ze mee. Die is om 10 uur vertrokken vanuit huis om ze hun laatste ere rondje in Den Helder rond te rijden. Dit is mijn moeder.. Om 11uur waren we allemaal netjes op de dijk en liepen we met opa en oma naar een mooie plek.

Een mooie regenboog aan de hemel.. Prachtig! Een kotter die voorbij vaarde, geweldig! Mijn opa was vissersman, dus hoe toevallig wil je het hebben..

Toen alles achter de rug was, hebben we samen met de familie een kopje thee/koffie gedronken en een gebakje gegeten, precies zoals opa dat zou hebben gewild. 's middags ben ik de hele middag met mijn ouders op pad geweest en 's avonds heerlijk uiteten.

Het rare is, de afgelopen dagen lijkt het alsof mijn proces (wat hun vorig jaar hebben gehad) nu pas begint, ik voel me enorm rot, kan overal om janken en kan bijna niets meer hebben.

Alsof niemand je begrijpt...

Dag lieve opa's & oma's. Jullie hebben allemaal een plekje in mijn hart!



Oktober en warm?!

Heerlijk! Het is oktober en wij liepen gisteravond heerlijk samen over het strand heen. Lekker met de voetjes in het water, van de zon te genieten..

"01-10-2011 - Met een temperatuur van 26,0 graden, vanmiddag gemeten in De Bilt, is een nieuw dagrecord in de meteo-geschiedenis voor 1 oktober gemeten. Even na twee uur werd op het meetpunt in midden-Nederland de 24,1 graden uit 1908 na 103 jaar ruimschoots gepasseerd."

Heerlijk dit weer! Eindelijk eens een beetje knap weer, wat eigenlijk in de zomer had moeten komen. Vandaag heerlijk met mijn broertje en vader op stap geweest. Lekker gewandeld langs het Amstelmeer, legging omhoog, slippertjes uit en het water in! Hoe wil je het hebben? Ik geniet er van en mijn dieren ook, die konden even buiten spelen, op het balkon, met dit mooie weer natuurlijk!

Morgen nog een dag lekker weer en ik ben benieuwd wat de rest van deze week ons te bieden heeft.

Wat heb jij gedaan met dit weer?

Pesten of gepest worden?

De laatste tijd lees ik veel verhalen over pesten en gepest worden. Wat kan ik mezelf hier goed in herkennen zeg!

Ik had vorige week een gesprek met mijn moeder en ze klonk zelfs een beetje trots. Ik kreeg verhalen uit mijn jeugd te horen. Ze stond IEDERE WEEK bij mij op school, bij mijn juf. Ik weet dat ik enorm gepest ben, vanaf jongs af aan mocht ik nooit meespelen met mijn klasgenootjes. Verjaardagen/feestjes, spelletjes etc. werd ik nooit voor uitgenodigd. Maar dat maakte me niet uit. Als iemand anders het naar z'n zin had, had ik dat ook. Als ik mijn klasgenootjes plezier zag maken, kon ik me prima in mijn eentje vermaken. Maar zodra er iets was, schoot ik altijd te hulp (al was het mijn vijand). Ik was gewoon een goedzak zoals mijn moeder altijd zegt.

Rond groep 8/brugklas kwam natuurlijk de merkkleding in. Ik ben nooit de knapste geweest, al vind ik mezelf bloedmooi, hihi! En had nooit de dure merkkleding aan. Ik werd vaak uitgelachen, maar NOU EN? Ik vond het mooi en ik deed aan wat ik wilde! Wie bepaald wat JIJ moet aantrekken. Laat een mens zichzelf zijn.

Zelfs tot nu heb ik last van mijn verleden. Als ik de mensen van vroeger tegenkom dan moet ik altijd even slikken. Ik ben niet boos, in tegendeel. Ik ben blij met wat ze mij hebben gezegd. Zo ben ik sterker dan ooit en trots op mezelf wat hun waarschijnlijk een hele leven zullen missen! Vriendschappen opbouwen heb ik nooit gedaan. Mijn vader zei altijd; wij hebben geen vrienden nodig! Waarom altijd de teleurstelling? Ze laten je in de steek wanneer je ze nodig hebt. Tuurlijk wordt ik nu ouder en heb ik mensen waar ik enorm veel om geef! Maar tegenwoordig een vriend voor levenslang? Nee, dat is mijn mannetje, voor altijd!

Blijf jezelf, hoe moeilijk het ook is. Je zult later trots op jezelf zijn!

25 graden en met een deken op de bank!

Daar zit je dan, gelukkig ben ik een dagje vrij waardoor ik even uit kan rusten. Sinds dinsdag ben ik totaal niet lekker.. Misselijk, hoofdpijn, pijn in mijn keel en gewoon zo moe. Ik sta mezelf gewoon in de weg, zwaar irritant. En ook nog als je moet werken en ik wou me echt niet ziek melden. Dus dinsdag en woensdag hele dag gewerkt en dan morgenochtend nog even en dan heerlijk weekend.

Gerard werkt 55 uur deze week, dus die zie ik amper (alleen 's avonds als ik al bijna uitgeteld in bed lig). Iets leuks doen samen zit er gewoon niet in omdat ik na het werk/avondeten gewoon helemaal instort. Mijn diertjes krijgen dan ook minder aandacht. Nu heb ik ze lekker op het balkon met wat mais, ze genieten daar altijd zo van! Wel een oogje in het zeil houden, want de meeuwen/kraaien staan regelmatig een oogje te houden op ze vanaf het dak.

Vandaag ga ik vrij weinig doen, ookal moet er zoveel gebeuren. De afwas, stofzuigen, de was even schoonmaken maar nee, ik wil het gewoon even niet! Ik was alweer veel te vroeg wakker natuurlijk. Gewoon een dagje voor mezelf, lekker op de bank hangen met een dekentje.. Me niet druk maken over wat ik ga eten, gewoon lekker even niets! Ik zie het allemaal wel. Heerlijk even zo'n dag.

Een dag zonder gezeur, bestaat dat?

Wij wonen 1 jaar samen!

Deze weken zijn toch wel de hoogtepunten van mijn leven op een rij. De leuke en minder leuke dingen die zijn gebeurd in deze periode. Ik vond het wel leuk om jullie meer over mijn jaar te vertellen die ik het afgelopen jaar heb meegemaakt.

Natuurlijk vandaag; vandaag precies 1 jaar geleden kregen wij de sleutel van ons paleisje. Gerard komt uit Veldhoven (brabant) en ik kom uit Den Helder (noord holland). Wij zijn samen sinds oktober 2007 (bijna 4 jaar) en reisde dus ieder weekend met de trein heen en weer om elkaar te kunnen zien (dit was een treinreis van ruim 3uur).

In Januari 2009 waren we het toch wel zat, we waren 2 jaar samen en die trein kwam onze keel uit. Gerard had besloten zijn stage (hij volgde de opleiding ICT aan het ROC in Eindhoven) in Den Helder te doen en zijn opleiding daarmee af te sluiten. In Juli 2009 ronde hij zijn stage ruim voldoende af en besloot HBO te gaan doen in Eindhoven (hij wou naar maastricht, maar dat betekende dat we elkaar amper als nooit konden zien en dit wou hij niet). Hij is in Augustus 2009 weer terug naar zijn ouders gegaan, dit was weer even wennen. Na een halfjaar elke dag elkaar zien en nu weer de weekenden. HBO vond hij geen bal aan, het interesseerde hem vrij weinig. Ik was nog bezig met mijn laatste jaar SPW3. In December 2009 is hij toch weer naar mij gekomen, werk gezocht in Den helder en omstreken en zijn HBO opleiding achter zich gelaten. Het ging best goed, hij had een full time baan (weliswaar bij een detacheringsbureau) maar hij had wat. We woonde samen bij mijn ouders in. In Juni 2010 slaagde ik voor mijn opleiding SPW3 en ben toen in de invalpool terecht gekomen met een 0-urencontract. We stonden al een tijdje ingeschreven bij de woningstichting in Den Helder. Ik wou absoluut niet naar Eindhoven, aangezien mijn heimwee extreem erg is (en nog steeds).

Op 15 september 2010 kregen we de mededeling dat er een huisje aan ons was toegewezen. Geheel onverwachts. We hebben deze kans met beide handen aangepakt en jawel, op 24 september 2010 kregen we de sleutel van ons paleisje. We waren super gelukkig (en nog steeds hoor!)

Voor (ons eerste bezoek);

Na (hoe het nu is);

6 oktober 2010; onze eerste echte nacht in ons paleisje. Het was reuze spannend. We hadden nog geen bed, dus we sliepen op een matras op de grond. We wouden zo graag een plekje van ons samen.

8-9 oktober; Wat een hectische periode heb ik gehad, wat een moeilijke keuze! 9 oktober kregen wij het nieuws dat mijn opa dood gevonden was in zijn woning. Volgens ons (hier zijn verschillende redenen voor) is hij op vrijdagavond 8 oktober (alleen) overleden. Wij stonden op het punt om die dinsdag te vertrekken naar Spanje. Deze vakantie was al in april gepland en het was onze eerste echte vliegreis. Na veel overleg met familie hebben we besloten dit toch te doen. Helaas word ik door andere mensen respectloos genoemd omdat ik niet om de crematie van mijn opa ben geweest (als je dit ook vind, hou alsjeblieft je opmerking voor je). Voor mijn gevoel en voor mijn familie hebben wij de juiste keuze gemaakt.

12 oktober; VERTREK NAAR SPANJE! Wat een vreselijke dag! Ik kon niet genieten van mijn vakantie, steeds het gevoel dat ik de verkeerde keus had gemaakt en zelfs bij het inchecken op het vliegveld heb ik nog gezegd dat ik niet wou. Maar mijn opa had het zo gewild. We hebben een week vakantie gehouden in Spanje, genoten van elkaar en het idee dat we eindelijk voor altijd samen waren. In de vakantie (13 oktober) waren we 3 jaar samen! Wat een feest. Heerlijk uiteten samen en dat in Spanje, het was zo speciaal! Op de dag van de crematie (donderdag 14 oktober) zijn Gerard en ik aan het strand gaan zitten (mijn opa was vissersman en ging iedere dag naar zee). Zo hadden wij toch het gevoel dat we er bij waren. Het was een hele zware periode en nog steeds. Ik heb nooit echt afscheid kunnen nemen, weliswaar mijn eigen keus geweest, maar het blijft moeilijk. 8 oktober 2011 worden mijn opa & oma samen uitgestrooit.

R.I.P Lieve opa!

Na een zware periode met de leuke en minder leuke dingen moesten we ons leventje samen oppakken. We woonde opeens op ons zelf, moesten werken en alles samen doen. Het was even lastig. Maar nu naar een jaar loopt het lekker op rolletjes. Soms nog wat kuilen erin, maar we komen er wel uit!

Verder wil ik jullie vertellen dat ik natuurlijk blij ben dat ik mijn eigen plekje heb samen met mijn mannetje. 13 oktober zijn wij alweer 4 jaar samen, de tijd vliegt.

En we blijven ook voor altijd samen!

Liefs, Deborah!

♥ WEEKEND!

Het is weekend! En wat staat mij het weekend te brengen? Drukte..

De afgelopen week heb ik niet echt de tijd gehad om rustig achter mijn computer te duiken en een blog in elkaar te zetten. Met mijn onregelmatige werktijden/dagen ben ik blij als ik 's avonds ALLEEN op de bank kan duiken, zonder iemand om me heen met een lekker koppie thee. Dan hoor ik het geruis nog in mijn hoofd wat schreeuwende en huilende kinderen..

Maandag begon de week alweer verkeerd. Je dacht na een weekend vol gezelligheid lekker rustig bij te kunnen trekken om 's middags te gaan werken. Helaas, de telefoon ging om 9uur of ik direct naar een locatie wou tot half 2. Alles was goed gegaan, even goed heerlijk gewerkt en het is altijd lekker die uurtjes, maar die omschakeling telkens is zooo zwaar. Toen om half 2 naar het station gefietst om daar de bus te pakken naar de BSO in Julianadorp. Daar was ik om 2uur en had ik even de pauze om mijn verdiende lunch te nuttigen! Ik stond op een locatie waar ik (amper) nooit ben geweest en ik stond nog wel eens alleen! Altijd lekker, zo'n maandag..

Dinsdag, woensdag en donderdag waren vrij stabiel. Lekker gewerkt op 1 groep waar ik de kinderen ook van ken, dus dat werkt toch het lekkerst als je gewoon de kinderen bij hun naam kan noemen! Woensdag tussendoor nog wel een sollicitatiegesprek wat erg onrustig is natuurlijk, haasten. Helaas ben ik het ook weer niet geworden, dus al dat gehaast voor niets. Dinsdag nog naar mijn neefje Quinn geweest. Wat een droppie is het! Haha, zo krijg je toch kriebels. "Oh wat staat een kindje je goed".

Vandaag ben ik niet gebeld. Dat betekend dus dat ik vrij ben! Heerlijk een dagje extra weekend toch? Wel vanmiddag een sollicitatiegesprek om half 2. Zal wel goedkomen, maar wat heb ik een verschrikkelijke haat aan die gesprekken. Ik vind het altijd net een verhoor, vreselijk! Maar we gaan er maar weer doorheen om vanmiddag lekker het huishouden te kunnen doen.

Gerard werkt tegenwoordig zo'n 50 uur per week, dus veel tijd samen hebben we helaas niet. Zaterdag moet hij dus ook werken en dat terwijl we die dag 1 jaar samenwonen! De tijd vliegt zeggen we dan en het lijkt net alsof ik gewoon heerlijk een tijd op vakantie ben. Maar het is echt mijn eigen plekje!

Zaterdagavond ga ik naar mijn papa's verjaardag. Alleen of met Gerard, geen idee. Lijkt me toch dat je na 50 uur werken geen puf meer hebt. Zondag is mijn papa echt jarig en natuurlijk ook dan nog even langs! Dan is mijn weekend alweer voorbij en begint mijn werkweek op maandag alweer..



Daar is hij!

Daar is hij dan! Mijn neefje Quinn is vandaag om 14.34 gezond en wel op de wereld gekomen. Welkom kleintje! En gefeliciteerd Dafhne & Michel!

Je kent het wel, iemand in je familie is zwanger. Reuze interessant als het ook nog eens je werk is! Ik vind het natuurlijk daarom 10x leuker als er een mini mensje in de familie er bij is. Mensen denken altijd zo simpel over zwangerschappen; NU AL kinderen? Waarom doe je dat? Je hebt niet eens alles voor elkaar? Ze hebben altijd commentaar. Maar wat ik vooral zie in mijn werk is dat je kinderen niet kan plannen. Je krijgt ze! En soms krijg je ze helaas ook niet..

Tuurlijk, je bent er altijd zelf bij. Maar toch kan je ze niet plannen op de datum/leeftijd dat je ze wilt hebben..

Toch is het dan altijd weer een wonder als er een kleintje gezond en wel op de wereld is gekomen. Tegenwoordig is kinderen "maken" al een hele opgave. Laat staan om ze gezond op de wereld te krijgen.

Heb je wel eens slecht nieuws gehad? Dat er een kindje is overleden? Ik gelukkig nog nooit in mijn directe omgeving, maar wat lijkt me dat erg. De mensen moeten eens stoppen met zoveel commentaar geven op andere. Dit is echt mijn standpunt;

Als je kinderen KRIJGT, wees er blij mee. Niet iedereen is het gegunt om zo'n mooi wezentje op de wereld te zetten!



Midden in de nacht..

Even een blogje, zomaar.. Midden in de nacht! Het is zowat half 2 en ik zit in het donker achter mijn computer. We hebben een super gezellige avond achter de rug!.Een etentje met al mijn collega's. We waren in totaal met 9 man.

Het is de bedoeling dat we iedere maand bij iemand gaan eten of iets leuks gaan doen. Deze avond was het hier, gezellig. Tussen 4 uur en half 5 kwam iedereen. Lekker alvast wat drinken en ik was te vinden in de keuken; tortilla's gingen we eten. Dus alles wat je er bij kon verzinnen, moest ik nog klaar maken. Mijn voorbereidingen waren al de vorige dag getroffen. Tafels dekken, spullen klaarzetten.. Best handig want er moest evengoed nog van alles gebeuren.

Na een heerlijke maaltijd (al vond ik zelf) en allemaal goed gevuld, lekker een borreltje doen. Spelletjes spelen op de Wii en natuurlijk nog even karaoke; vaste spel! Nog geprobeerd serieus een filmpje te kijken; komt een vrouw bij de dokter. Die moet je vooral niet kijken als je een drankje op hebt en het erg gezellig hebt. Dan komen er pas flauwe opmerkingen!

Nu moet ik zeggen dat ik nog steeds sta te stuiteren. We hadden een afwas waar je U tegen zegt; de hele keuken stond vol! Daar ben ik net een uurtje mee bezig geweest en heb nu wat last van mijn rug. De keuken is best laag voor mij waardoor ik iets door mn rug heen moet gaan en als je daar een uur staat is dat niet zo lekker.

Gerard ligt al lekker in zijn bed, de arme ziel moet er straks alweer uit (5 uur gaat zijn wekker). Ja wie verzint dan ook dat je op zondag moet werken om half 7. Morgen ga ik met Yentl en Timo naar de dierenzaak, hier wordt een foto van ze gemaakt. Ik hoop dat het een beetje lukt en dat ze er mooi op zullen staan.

Verder is mijn vakantie alweer bijna voorbij (helaas). Nouja, vakantie noem ik het niet meer echt. Ik heb werkelijk bijna niets gedaan wat ik wou. Lekker tijd voor mezelf (ja natuurlijk het bloggen wel) maar gewoon de dingen die ik in mijn hoofd had. Ik baal er best wel van dat ik maandag weer moet beginnen. Een week is echt niets.

De volgende vakantie is niet gepland, dus kan niet aftellen!

Mijn lieve kleine Hammie...

Mijn lieve Hammie is alweer 1 jaar oud. Helaas gaat het niet zo goed met hem. Hammie heeft al een aantal weken een klein bobbeltje bij zijn oog, wat alleen maar erger werd. Na verschillende vragen op het forum wat het zou kunnen wezen, zou het niet gevaarlijk zijn. Maar wat is het toch? Het zou vanzelf weer weggaan..

Helaas, met Gerards verjaardag zag ik opeens 2 bobbeltjes! Huh dacht ik? Hoe kan dat nou! Het moet minder worden, niet erger. Ik begon me een beetje zorgen te maken, maar ik wachtte geduldig af.

Vandaag zag ik hem lekker knauwen aan een knaagstokje, ik bleef even naar hem kijken. Hij had een heel klein oogje, maar er leek nu wel een kleurtje op te zitten. Een beetje rood? Ik tilde hem op, om hem wat beter te bekijken. Het was inderdaad rood en een beetje slijmerig. Het ziet er erg vies uit en ik vind het zo zielig. Hij lijkt er geen last van te hebben, maar wat is het toch.

Weer op het forum navraag gedaan. Advies gekregen om toch even langs de dierenarts te gaan. Dus van de week een afspraak maken voor mijn kleine vriend. Pff.. wat vind ik dit zielig zeg, voor mijn kleine vriendje.. Hij is mijn eerste beestje en het zou toch niet dat hij na een jaar al ziek is? Ik hoop op goed nieuws..

 Wordt vervolgd...

Hebben jullie dat ook met datums?

In Augustus t/m Oktober heb ik heel veel datums waar ik herinneringen aan heb. De datum bijvoorbeeld dat ik Gerard voor het eerst ontmoette, de datum dat hij zijn rijbewijs haalde, de datum dat mijn oma overleed of mijn opa. Ik heb enorm veel met datums en hecht er ook enorm veel waarde aan. Zo heb ik er in Augustus, September en Oktober heel wat!

- 24 augustus; Oma 4,5 jaar weg

- 24 september; 1 jaar geleden kregen we de sleutel van ons paleisje

- 5 oktober; Yentl & Timo een half jaar oud

- 6 oktober; 1 jaar geleden ons eerste nachtje in ons paleisje

- 8 oktober; Trouwdag opa & oma - Opa overleden - Opa & Oma uitstrooien

- 13 oktober; 4 jaar samen!

Zo gaat dat ongeveer het hele jaar door..

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je een datum in je hoofd heb die nooit meer uit je gedachten gaan?

Op de helft!

Helaas dit zie ik niet! Nee, ik heb dan wel een weekje vrij, maar als ik uit mijn raam kijk zie ik grijze wolken, nog druppels op het raam van de regen en iedereen met dikke vesten aan!

De tijd vliegt voorbij! Ik heb 1 week vrij en we zitten alweer op de woensdag. En wat heb ik gedaan? Kortom; helemaal niets. Niet dat ik de hele dag achter mijn PC zit, nee het zijn altijd die kleine klusjes die blijven liggen en de dagelijkse dingen die moeten gebeuren. Enorm saai om te doen in je vakantie. Liever lig ik aan het strand met een boek en een lekker zonnetje, maar helaas. Dat zit er dit jaar niet meer in.

Altijd leuk, die goede bedoelingen die je hebt voor je vakantie en dan aan het einde van je vakantie kijken wat er van is gedaan. Lekker urenlang douchen, misschien wel even een lekker warm bad met een goed boek, lekker een dagje ontspannen, dagje zwemmen en af en toe eens je huisje bijwerken. Het gaat alleen nooit zoals ik het in mijn gedachten heb.

Maandag heb ik de twee slaapkamers opgeruimd, bedden verschoond en de stofzuiger er door heen. Dinsdag de hele dag aan mijn diertjes besteed. Beetje aandacht gegeven en de nagels geknipt van mijn kanjers (wat overigens doodeng is). Maar ook dit soort dingen moeten gebeuren! Beetje hun hokken bijgewerkt, lekkere dingen gegeven, hun dag is weer goed! Vandaag ben ik van plan om het huis even door te werken; stofzuigen, dweilen, afwasje doen, wasjes draaien etc. Maar ik ben benieuwd aan het einde van de dag wat er van terecht is gekomen. En dan die eindeloze vraag; wat gaan we vanavond toch weer eten?

Conclussie; Eigenlijk is een vakantie om alle achter gebleven werkjes in te halen en je voorbereiden op maanden keihard werken! Ontspannen? Daar moet ik dan maar extra weken voor vrij nemen  de volgende keer. 

Gelukkig zijn..

Zo na mijn klaagblog van vanmorgen moet ik ook wel toegeven hoe gelukkig ik ben hoor, haha! Vooral als ik heerlijk kan genieten van dit soort momenten...

Het is 1 uur 's middags en ik zit nog heerlijk in mijn pyjama te genieten van mijn welverdiende vakantie. De ren waar mijn lieftallige cavia's altijd in spelen heb ik achter me neer gezet, zodat ik lekker naar hun geklets kan luisteren! Een paar stukjes gedroogd fruit en ze zijn helemaal gelukkig.. Zelfs vanmorgen een vitamine C tabletje ging er zonder moeite in en zelfs een knauw aan mijn vinger (dat hoorde er trouwens niet bij, ik zie het maar als een liefdesbeetje)..

Yentl wordt de hele tijd geterroriseerd door Timo. Hij duikt er bovenop alsof het zijn speelkameraad is. Yentl maakt dan toch bokkensprongen en vliegt Timo zowat de lucht in, haha. En maar doorgaan. Soms vraag ik me wel eens af wat er in die koppies omgaat?
 
Yentl verstopt zich voor Timo!

Toen ze hier kwamen wonen waren ze nog geen 4 weken oud. Heel klein en een kop vol kroes haar. Ze wogen net aan 300 gram. Tegenwoordig zijn ze 5,5 maand oud, weegt Timo bijna 900 gram en hebben ze toch dikke billen! Timo is de dikste van de twee, je kan zo van achter zien wie wie is!

De dikke billen parade!

Ze zitten nu al lekker een halfuurtje rond te rennen. Erg leuk om te zien en dat betekend dan ook dat ze vanavond bekaf zijn. Heerlijk!

Ik geniet!



Een lekkere wortelsnoet van Timo! Fijne dag iedereen en tot de volgende keer!

Waarom?

Waarom bestaat het leven, als je op jezelf woont, uit regelen, stress en van die grote mensen dingen? Waarom heb ik niet een toffe vaste baan en kan Gerard gewoon niet leuk aan de slag? Soms moet ik het even van me afschrijven, dat mensen zo makkelijk denken over ons; jullie hebben het toch goed voor elkaar. Ja dat hebben we zeker! 3 lieve diertjes, een huisje, een auto voor de deur, werk en elkaar.

Ik werk als invalmedewerker bij een stichting (KDV, BSO & PSZ). Invalmedewerker is enorm leuk om te doen, je leert van alles een beetje en leert heel veel mensen kennen! Het vermoeiende aan dit werk is dat je nooit alle dingen kan onthouden, je weet nooit wanneer je moet werken en waar je moet werken. Hoeveel uur je maakt in een maand etc. Als je een paar weken niet geweest bent, dan begin je weer van voor af aan. Alsof je iedere dag een nieuwe baan krijgt.

Gerard werkt in de ICT. Hij heeft sinds December 2009 bij een detacheringsbureau gewerkt; Maandag. Leuke tijd gehad! Hij heeft in het Gemeentehuis op Texel gewerkt, het hoofdkantoor in Purmerend en sinds het begin werkt hij al bij de Gemeente Koggenland (zoek het maar op via google maps). 1 September verliep zijn contract en moest hij van te voren ander werk zoeken. Gemeente koggenland wou hem vast in dienst nemen, we waren ontzettend blij! Want dan was hij binnen. Helaas wel voor 20 uur en dit zou betekenen dat hij er nog wat bij moest zoeken. Dit is hij aan het doen. 1 September is hij vast begonnen bij de Gemeente Koggenland en hij werkt momenteel bij de MediaMarkt. Deze week maakt hij een werkweek van 45 uur! Gister van 12.00 tot 21.00, vandaag van 9.00 tot 18.00 woensdag, donderdag en vrijdag bij de gemeente koggenland en dan zondag weer naar de MediaMarkt vanaf 07.00 tot wanneer ze klaar zijn.

Dan komen de vragen; Waarom ga je niet in Alkmaar wonen? Waarom ga je niet naar Amsterdam? Waarom ga je niet naar Eindhoven? Daar is zoveel werk te vinden! Ja dat snap ik, maar dat is niet wat ik wil! Tuurlijk, ik vind het niet erg om naar Schagen ofzo te reizen of misschien iets verder. Maar ik ga niet 2uur reizen om een beetje geld in het laatje te brengen. Er komt natuurlijk straks een tijd dat ik een baan moet hebben, dat ik kinderen krijg en niet meer de tijd heb om iedere dag mijn kind (hierbij spreek ik over tig jaar!) naar de opvang te brengen, mezelf door half Nederland te zien reizen (en Gerard, want die moet al een uur reizen voor zijn werk) voor die ene baan en vervolgens 's avonds thuis te komen en mn eigen familie niet meer te zien. Ik heb nu nog de tijd om te zoeken en voorlopig heb ik nog wat inkomsten. Misschien teveel vertrouwen dat ik hier iets ga vinden?

En waarom ik niet verhuis; simpelweg HEIMWEE! Stress en heimwee zijn voor mij fataal; ik word enorm ziek en heb mezelf niet meer onder controle. Enorm vervelend en vooral als je vriend 200km verderop woont. Vandaar dat hij 9 van de 10 keer hier was dan dat ik daarheen ging. Je leert er mee leven. Lange vakanties is voor mij een drama. Tuurlijk, ik geniet maar het liefste ga ik zo snel mogelijk naar huis! Weekend weg? Ik bel mijn ouders wel 1 tot 2 keer op een dag om alles te vertellen!

Oost west, thuis best.

Hiep Hiep Hoera!

Hiep Hiep Hoera! Vandaag is Gerard 23 jaar geworden.

Na een weekend vol bezoek en visite, is vandaag Gerard toch echt 23 jaar geworden. Van harte gefeliciteerd lieverd!

Alweer 5 jaar geleden dat ik jouw ontmoette, je was toen net 18 geworden (jammer dat ik die verjaardag heb gemist). Ik vond je toen al "oud", hihi. Ik was een meisje van 15 jaar en keek verschrikkelijk tegen je op. Je woonde 200 kilometer verderop helaas en ik had je nog nooit gezien, maar toch via de MSN gesprekken, SMS'jes, mailtjes etc. vond ik je bijzonder en dat is nooit veranderd!

Vrijdag begonnen de voorbereidingen al. Uit ons werk de caviaverblijf van Yentl en Timo verschonen en het hok van Hammie. Mijn diertjes hebben een gigantisch verblijf en dit is een heel werk om te doen. Je bent er ruim 1 uur mee bezig.

Vrijdagavond alles stofzuigen, dweilen en afstoffen. Wat een werk maar vrijdagavond lagen we dan ook uitgeteld in bed!

Zaterdagochtend waren we om half 8 al klaar wakker. Even rustig aandoen, ontbijten en lekker tv kijken. Daarna gelijk weer aan de gang. Lekkere koek gehaald voor de visite, alles klaargezet en het wachten is begonnen... Wanneer komt de eerste?

Dat was rond 2 uur! Gelukkig kwamen ze, niet zoals op mijn verjaardag, allemaal tegelijk. Dan loop je je benen onder je lijf vandaan! Dan is een verjaardag echt niet meer leuk. Rond 6uur was de laatste weg en kon ik twee kwarktaarten gaan maken voor de volgende dag, niet veel werk. Binnen 20 minuten stonden ze allebei in de koelkast en konden de volgende visite komen. We verwachtte nog 5 mensen, zullen ze komen?

Uiteindelijk om half 11 was iedereen weg en doken we voldaan ons bedje in. We waren gesloopt maar wat was het een leuke dag!

Zondagochtend ging rond 9 uur je wekker, want de tweede dag vol visite stond voor de deur. Je was enorm slaperig en je bleef nog even liggen, ik ben meteen weer in slaap gevallen. Ik wou mijn bed nog niet uit! Om kwart over 10 schrok ik wakker en was jij opeens weg. Ik keek op de klok, deed mijn bril op en klom uit bed. Met mijn slaperige gezicht zocht ik jouw en het eerste grapje dat je maakte; mijn ouders staan over 15 min voor de deur. Ik zei nog; je maakt een grapje en ging nog even rustig naar het toilet. Jij belde ondertussen je ouders om te vragen waar ze waren en inderdaad; de Tomtom zei dat ze om 10.35 aan zouden komen! Shit! Snel omkleden, wassen en de auto ingesprongen om de laatste dingen te halen, wat een gehaast..

Weer een dag vol visite en om half 6 ging de laatste weer weg.

Wow wat een dag.. Ik was klaarwakker en zat vol met energie, heel vreemd! We zijn nog naar de mac donalds gegaan, ik heb nog 2 auto's gewassen. Bij mijn ouders nog Mario gespeeld op de Wii en bij thuiskomst kon ik nog niet slapen. Jij sliep al rond 11 uur en rond 12 uur heb ik je wakker gemaakt om je te feliciteren! "Gefeliciteerd lieverd!" maar je was te moe om er op te reageren.

De volgende ochtend was het dan zover! Je was ECHT jarig. Maar het was ook een spannende dag, je eerste dag bij je nieuwe baan.. Best raar eigenlijk. Ik bracht je weg, we stonden daar nog even op een parkeerplaats te kletsen maar jij wou gaan. Dat herinnert me altijd aan die tijd dat we afscheid moesten nemen bij het station als jij weer naar huis ging. Het eerste wat je ook zei; "je gaat niet huilen he?" Ik keek je aan en dacht bij mezelf; ik zie je vanavond toch weer? Maar op één of andere manier raakt het me nog altijd!

Met volumeknop op 30 ben ik naar huis gereden..

Fijne verjaardag lieverd..

Een nieuw begin..

 Ik ben al een aantal jaar bezig met bloggen, op verschillende site's. Na een tijdje stopte ik ermee omdat ik vaak veel negatieve commentaar kreeg, maar ik vind het heerlijk om van me af te schrijven! Vandaar dat ik toch niet meer langer zonder blog kon en er weer eentje heb aangemaakt.

Hij is nog in ontwikkeling, ik ben vooral bezig met het uitvogelen van deze website. Maar ik hoop hier binnenkort mijn eigen blog te mogen beginnen..

Sowieso hebben wij een druk weekend voor de boeg. Verjaardag van Gerard, hij wordt alweer 23 jaar jong en aangezien we geen kasteel van een huis hebben, vieren wij dit over 2 dagen (dus het gehele weekend). Dit betekend dus wel dat ik het hele weekend visite, visite en nog eens visite heb! Dus het wordt van de week maar weer verder puzellen!


Tot schrijfs,

Liefs,
Deborah.