Daar gingen ze dan, afgelopen zaterdag, mijn lieve opa & oma.
Vorig jaar 8 oktober (2010) is mijn opa overleden (geheel onverwachts) en 4 dagen voor onze vakantie. Deze vakantie hebben wij doorgezet in overleg met de familie en konden wij helaas niet bij de crematie van mijn opa zijn.
Wat heeft dat nu voor gevolgen? Ik heb het hele rouw proces gemist, bij terugkomst was mijn familie verdrietig, terwijl ik blij was dat ik had gevlogen, dat ik op vakantie was geweest naar een ver land en had zoveel dingen te vertellen.. Ik kon niet huilen om het overlijden van mijn opa. Als ik langs zijn huisje reed, zag ik dat alles anders was. Maar hij zou wel terug komen.
Afgelopen zaterdag (8 oktober), overlijdingsdatum van mijn opa en de trouwdag van mijn opa en oma. hebben we ze uitgestrooit over zee, samen.. Dit was hun laatste wens. Mijn moeder heeft het er heel zwaar mee, dat is nog het moeilijkste om te zien. Dat ze ergens verdrietig om is, wat ik nooit heb beseft. We hadden zaterdag om 11uur afgesproken met de familie op de dijk. Mijn mama had mijn opa en oma in de urn al een tijdje thuis staan, dus die nam ze mee. Die is om 10 uur vertrokken vanuit huis om ze hun laatste ere rondje in Den Helder rond te rijden. Dit is mijn moeder.. Om 11uur waren we allemaal netjes op de dijk en liepen we met opa en oma naar een mooie plek.
Een mooie regenboog aan de hemel.. Prachtig! Een kotter die voorbij vaarde, geweldig! Mijn opa was vissersman, dus hoe toevallig wil je het hebben..
Toen alles achter de rug was, hebben we samen met de familie een kopje thee/koffie gedronken en een gebakje gegeten, precies zoals opa dat zou hebben gewild. 's middags ben ik de hele middag met mijn ouders op pad geweest en 's avonds heerlijk uiteten.
Het rare is, de afgelopen dagen lijkt het alsof mijn proces (wat hun vorig jaar hebben gehad) nu pas begint, ik voel me enorm rot, kan overal om janken en kan bijna niets meer hebben.
Alsof niemand je begrijpt...
Dag lieve opa's & oma's. Jullie hebben allemaal een plekje in mijn hart!
Meis, het is iets heel normaals om te voelen nu. Nu komt bij jou het besef dat je opa en oma nooit meer terugkeren.... Je mag je daar best verdrietig om voelen, das helemaal niet erg. Dat gevoel zal nog heel lang zo blijven. Het zal wel minder worden, maar wel altijd aanwezig zijn, snap je ? Neem de tijd hoor..... Dikke knuffel van Floyd en Pink.....
BeantwoordenVerwijderen